در مراجعه به طراحان گرافیک همواره با اصطلاحات تخصصی شغل آنها روبه رو هستیم و از طرفی انتقال تصورات خود به طراح کمی مشکل است.
اما در ادامه به تعریف یکی از انواع لوگو ها که ریشه بسیار قدیمی در هنر ایرانی میپردازیم:
تایپوگرافی چیست؟
تایپوگرافی تکنیکی در گرافیک است که با حضور چاپ در عرصه نشر کتاب به وجود آمده است.
با آمدن چاپ، برای تلطیف کردن کلمات چاپی که خشک به نظر می رسیدند، حرکاتی در بخش هایی از لغات و برجسته کردن آن ایجاد می کردند.
تایپوگرافی اصطلاحی است که این روزها در مجامع هنری گرافیکی زیاد شنیده می شود.
گاهی آن را با خوشنویسی (کالیگرافی) اشتباه می گیرند. هرچند که استفاده از این تکنیک پیشینه حداقل ۵۰ ساله در ایران دارد.
در تایپوگرافی خوانا بودن مهم است زیرا در زمینه ای استفاده می شود که اطلاع رسانی وجه بارز آن است،مانند کارت ویزیت، پوستر مذهبی و …، ولی در خوشنویسی زیبایی در اولویت قرار دارد.
معانی مختلف تایپوگرافی
معانی مختلفی برای واژه تایپوگرافی در لغت نامه میتوانید پیدا کنید. چند تای آنها را در زیر میبینید:تایپوگرافی، هنر چیدمان تایپ، برای رسیدن به یک زبان تصویری است.
تایپوگرافی، هنر پردازش متن، برای رسانههای چاپی است.
تایپوگرافی عبارت است از انتخاب و طرحریزی تایپ برای چاپ.
اما در تعریف کاملتر میتوان گفت تایپوگرافی هنری است که در آن طراح تلاش میکند با تغییر عناصر متن، مثل اندازه و فاصله حروف، شکل حروف، فاصله خطوط، پاراگرافبندی و … زبان تصویری جدیدی برای تایپ به وجود بیاورد.
تایپوگرافی در ایران
یکی از عوامل پیدایش تایپوگرافی در دنیا و مخصوصا ایران، شکل بسیار ساده متون در چاپ آن زمان بود.
متون تایپ شده فارسی جذابیت زیادی نداشتند و باید در چیدمان حروف اندکی تغییر ایجاد میشد تا ظاهری جذابتر پیدا کند.
ایران پیشینهای قوی و کهن در زمینه کار با خط دارد.
هنرمندان ایرانی در طی صدها سال تاریخ خوشنویسی نشان دادهاند که خط را میشناسند و میدانند که چطور باید آن را زیبا و خوش به کار بگیرند.
برخوردی که ما با تایپوگرافی در ایران داریم، نمیتواند تابع برخوردی باشد که در غرب با مقوله خط دارند.
از این رو جنبشهای بومی در این زمینه در ایران پدید آمده و شکل گرفتند.
تفاوت تایپوگرافی در ایران و جهان
تعریفی که ما از تایپوگرافی در ایران میتوانیم ارائه کنیم، با کشورهای دیگر کمی متفاوت است.
در کشورهای غربی به کاری اطلاق میشود که فقط از حروف تایپی در آن اثر گرافیگی استفاده شده باشد.
اما در ایران، خصوصاً در چند سال اخیر، که بحث «تایپوگرافی» بیشتر مورد توجه طراحان قرار گرفته و آثار زیادی را با این ذهنیت شاهد هستیم، میبینیم که نمیتوانیم تعریف ایرانی به آن صورت از آن ارائه کنیم.
تفاوت تایپوگرافی با فونت
اگر فکر می کنید این دو کلمه مشابه اند، شما تنها نیستید اما در واقع اینطور نیست.
نیک شرمن (Nick Sherman)تایپوگرافری است که اولین بار برای بیان تفاوت بین فونت و نوع نوشتار از اصطلاحات موسیقی استفاده کرد.